Tamiya German Tiger I Tank Late Version
Niemiecki czołg Tiger I wersja późna.
Plastikowy model czołgu z okresu II wojny światowej do sklejania i pomalowania.
Klej modelarski i farby należy dokupić dodatkowo.
Model Tamiya 35146 wykonano w skali 1/35.
W komplecie 1 figurka żołnierza.
Wymiary modelu czołgu Pz.Kpfw.VI Tiger I:
długość ok. 241 mm
szerokość ok. 106 mm.
Farby Tamiya potrzebne do pomalowania modelu Tamiya 35146 German Tiger I Tank Late Version wg instrukcji:
TS - (XF-60),
X - 10, 11, 18,
XF - 1, 15, 56, 57, 61, 64, 65.
W pozostałej ofercie dostępne są naklejki samoprzylepne do modelu czołgu Tiger I - naklejki Tamiya 12647.
Wymiary opakowania modelu do sklejania Tamiya 35146 :
38,5 x 24,5 x 7 cm.
Kilka faktów:
Pz.Kpfw.VI / Sd.Kfz.181 Tiger był niemieckim czołgiem ciężkim z okresu II wojny
światowej. Na zlecenie Waffenamtu prototypy wystawil dr. Porsche oraz niemiecki
producent Henschel. Do produckji seryjnej skierowano prototyp Henschla, co było
umotywowane jego większą niezawodnością, manewrowością w terenie oraz prostszą
konstrukcją.
Uzbrojone w armatę KwK 36 L/56 kalibru 8.8cm czołgi Tiger budziły przerażenie wśród
sił aliantów. Były w stanie przebić pancerz niemal każdego wystawionego przez nich
pancernego oponenta, a pancerz sięgający 120 mm w krytycznych punktach, takich jak
wieża i front pojazdu pozwalał także na angażowanie się w walkę na niewielkich
odległościach. Wprowadzone do służby w roku 1942 na froncie wschodnim zaczęły siać
postrach wśród sił radzieckich. Najbardziej znane są z brania udziału w bitwie na
łuku Kurskim. Szacuje się, że na jednego Tygrysa przypadało przynajmniej dziesięć
zniszczonych czołgów sił aliantów.
Legendarne Tygrysy nie były pozbawione jednak wad. Duży kaliber działa i grube
opancerzenie czołgu znacznie zwiększały jego masę, co powodowało nader częste
grząźnięcie Pz.Kpfw.VI na bagnach. Silnik Maybacha o pojemności skokowej
przekraczającej 23 litry zużywał ogromne ilości wysokooktanowej benzyny, co przy
spalaniu osiągającym 9 litrów na kilometr skutkowało niewielkim zasięgiem w terenie
wynoszącym 60 km. Skomplikowana konstrukcja także nie należała do atutów -
sprawiała, że ciężkie było ich produkowanie w bombardowanych wówczas zakładach
Henschel oraz wymagała wykorzystania wielu deficytowych w czasach wojny materiałów,
takich jak guma. Przekładała się także na wysoką awaryjność, co powodowało dalsze
problemy z zapleczem technicznym i logistyką na froncie.