Czołgi Matilda

Czołg Mk II Matilda (oficjalnie Tank, Infantry, Mk II, Matilda (A12)) – brytyjski czołg piechoty z okresu II wojny światowej, jedyny brytyjski pojazd pancerny, który służył od początku wojny do ostatnich jej dni.

Prace nad opracowaniem nowego czołgu wedle specyfikacji A12 rozpoczęły się w 1936. Jako że nowy pojazd miał być uzbrojonym w działo, większym wariantem dwuosobowego czołgu A11 Matilda, początkowo określano go mianem Matilda Mk II, Matilda Senior lub przydomkiem Waltzing Matilda. Jednak odkąd wcześniejszy model wycofano ze służby w 1940, przydomkiem Matilda zaczęto niemal powszechnie określać właśnie późniejszy typ.

W momencie rozpoczęcia produkcji w 1938 roku Mk II Matilda była najsilniej opancerzonym czołgiem na świecie, choć jej możliwości ograniczały niewielka prędkość oraz stosunkowo słabe uzbrojenie. Ze względu na silny pancerz, w początkowym okresie walk w Afryce odnosiła znaczące sukcesy, szczególnie przeciwko czołgom włoskim, podobnie wyglądała sytuacja na początku walk we Francji. Później jednak straty brytyjskie wzrosły, a po 1943 roku czołgi Mk II Matilda używane były już tylko do szkolenia, w linii jej miejsce zajęły szybsze i lżejsze maszyny Mk III Valentine.

Około 400 pojazdów użytkowali Australijczycy – Matildy okazały się bardzo skuteczne w walce z japońskimi czołgami. Ponad 900 czołgów trafiło do ZSRR i wzięło udział w walkach na froncie wschodnim. Rosjanie używali nielicznych czołgów tego typu do 1945 roku, podczas gdy armia australijska wykorzystywała je aż do 1955 roku. Łącznie wyprodukowano ok. 2900 sztuk. Powstało także wiele wariantów specjalnych.