U.S. Navy Battleship BB-63 Missouri in scale 1-700

Model U.S. Navy Battleship BB-63 Missouri

Tamiya - nr. 31613 - scale 1:700

Amerykański pancernik BB-63 Missouri.

Plastikowy model okrętu wojennego do sklejania i pomalowania.

Klej modelarski i farby należy zakupić dodatkowo.

Model Tamiya 31613 wykonano w skali 1/700.

Model z serii Water Line - oznacza to, że okręt może być ustawiony na płaskiej powierzchni bez konieczności stosowania podstawki (okręt wymodelowany jest powyżej wodnicy).

Wymiary modelu pancernika BB-63 Missouri :

długość: ok. 386 mm

szerokość: ok. 47 mm

wysokość: ok. 66 mm

Farby Tamiya sugerowane przez producenta do pomalowania modelu Tamiya 31613 amerykańskiego pancernika BB-63 Missouri :

X - 10, 11

XF - 1, 53

Wymiary opakowania modelu do sklejania Tamiya 31613 :

43,5 x 14,5 x 6 cm.

Kilka faktów:

Amerykański pancernik typu Iowa nazywany także „Mighty Mo” (ang. Potężna Mo) lub „Big Mo” (ang. Wielka Mo) - trzeci okręt US Navy nazwany na cześć stanu Missouri i ostatni pancernik zbudowany przez Stany Zjednoczone. Wśród innych okrętów typu Iowa wyróżnił się tym, że na jego pokładzie podpisano 2 września 1945 o godzinie 9:00 akt kapitulacji Cesarstwa Japonii kończący II wojnę światową, a zarazem był najdłużej pozostającym w służbie czynnej okrętem tego typu.

Zamówienie na okręt złożono 12 czerwca 1940, a stępkę położono 6 stycznia 1941 w stoczni New York Navy Yard w nowojorskim Brooklynie. W czasie służby „Missouri” wziął udział w wielu akcjach bojowych. Do najsłynniejszych należały bitwa o Iwo Jimę i bitwa o Okinawę, a także ostrzeliwanie ogniem artylerii pokładowej japońskich wyspy Hokkaido i Honsiu. Po zakończeniu działań wojennych pancernik powrócił do Stanów Zjednoczonych, aby wkrótce w ramach sił ONZ wziąć udział w kolejnym konflikcie zbrojnym. Niestety, nie długo po zakończeniu II Wojny Światowej wybuchł konflikt w Korei. Pancernik wziął w nim udział i pod rozkazami ONZ ostrzeliwywał cele w głębi lądu ze swojej głównej artylerii. Po powrocie z Azji w 1955 okręt został wycofany z czynnej służby i przesunięty do Floty Rezerwowej Stanów Zjednoczonych bardziej znanej pod nazwą mothball fleet (naftalinowa flota). W 1984 został zmodernizowany i przywrócony do służby w ramach planu marynarki 600 okrętów, a w 1991 uczestniczył w działaniach wojennych w Zatoce Perskiej (Na zdjęciach widać jak wyglądała jego pełna salwa burtowa).

Po raz ostatni USS „Missouri” wycofano ze służby 31 marca 1992. Podczas swojej służby okręt uzyskał 11 battle star (Gwiazd Bojowych) za udział w misjach bojowych od II wojny światowej przez konflikt w Korei, aż do działań w Zatoce Perskiej. Ostatecznie w styczniu 1995 wykreślono okręt z Rejestru Okrętów Marynarki Wojennej, a następnie skierowano do Pearl Harbor na Hawajach, gdzie od 1999 pełni rolę okrętu-muzeum pozostając pod opieką Towarzystwa Pamięci USS „Missouri” (ang. USS Missouri Memorial Association – MMA). Od wybudowania do momentu ostatecznego wycofania do rezerwy pancernik pozostawał łącznie 16 lat i 4 miesiące w aktywnej służbie.

USS „Missouri” był jednym z sześciu zaplanowanych „szybkich pancerników” typu Iowa.  Pomimo rozpoczęcia budowy wszystkich sześciu pancerników, ukończone zostały tylko cztery, a „Missouri” był trzecim w kolejności, choć do służby został przyjęty jako czwarty i zarazem ostatni pancernik we flocie amerykańskiej. W momencie wprowadzenia USS „Missouri” do służby w trakcie budowy były dwa inne pancerniki typu Iowa: USS „Illinois” i USS „Kentucky”, które ostatecznie nigdy nie zostały ukończone (ich kadłuby planowano wykorzystać pod budowę lotniskowców, ale ostatecznie zrezygnowano z tego pomysłu). US Navy planowała wprowadzenie kolejnego typu pancerników - Montana, ale ze względu na przerwanie budowy okrętów „Illinois” i „Kentucky” zrezygnowano również z okrętów Montana zanim pod którykolwiek z nich została położona stępka (było to spowodowane zmianą taktyki walki morskiej, a także rozwojem lotnictwa pokladowego, które zatapiając "Yamato" udowodniło, że pancerniki nie sprawdzają się na nowoczesnym polu walki). W skali świata jedynie dwa pancerniki zostały wybudowane po wprowadzeniu do służby USS „Missouri” - brytyjski HMS „Vanguard” oraz ostatni w historii pancernik - francuski „Jean Bart”.

Typ Iowa miał 271 metrów długości i prawie 33 metry szerokości, było to spowodowane   koniecznością zachowania specyfikacji Panamax określającej maksymalne rozmiary jednostki pływającej, jaka może być śluzowana w Kanale Panamskim. Dzięki temu jednostki mogły bardzo szybko przemieszczane pomiędzy akwenami Atlantyku i Pacyfiku. Wyporność standartowa USS „Missouri”, która została określona na 45000 ton traktatem londyńskim z 1936 roku, zgadzała się z jego postanowieniami jedynie "na papierze", gdyż w rzeczywistości  wyniosła około 50000 ton, a Bojowa dochodziła do 58000 - 60000 ton.

Uzbrojenie w początkowym okresie służby "Missouri" było imponujące. Pancerniki typu Iowa były jednymi z najciężej uzbrojonych okrętów amerykańskich. Bateria artylerii głównej składała się z dziewięciu dział morskich Mark 7 kalibru 406 mm (16 cali) i długości luf wynoszącej 50 kalibrów zainstalowanych w trzech wieżach artyleryjskich: dwóch w części dziobowej i jednej na rufie okrętu – określanych jako konfiguracja „2-A-1”. Działa te były zdolne do wystrzeliwania 1225 kg pocisków przeciwpancernych na odległość do 44 km (24 Mm). Oczywiście ładowanie było wysoko załtomatyzowane.

Artyleria średnia składała się z dziesięciu dwudziałowych wież z armatami kalibru 127 mm, mogących ostrzeliwać cele oddalone o 14 km (9 Mm). Wraz z rozwojem lotnictwa, którego zadaniem było wywalczenie i utrzymanie przewagi w powietrzu, zaistniała konieczność chronienia rosnącej floty własnych lotniskowców. Z tego właśnie powodu pancernik „Missouri” został wyposażony w szeroki wachlarz uzbrojenia przeciwlotniczego składającego się z armat Oerlikon kal. 20 mm i Bofors kal. 40 mm zdolnego ochronić własne lotniskowce przed atakami z powietrza. Po przywróceniu do służby w 1984 z pokładów USS „Missouri” zdjęto całą artylerię przeciwlotniczą zastępując ją czterema zestawami Phalanx CIWS chroniącymi okręt przed nieprzyjacielskimi samolotami i pociskami rakietowymi. Zamontowano również 2 kontenery MK-143 Armored Box Launcher dla 8 pocisków BGM-109 Tomahawk i 4 czterokontenerowe wyrzutnie Mk 141 dla 16 pocisków RGM-84 Harpoon.

Chcąc opisać akcje w jakich okręt brał udział w ramach Task Force 58 musiał bym napisać osobny artykuł. Jeżeli jesteście zainteresowani to dajcie znać w komentażach.

Na koniec dane techniczno - taktyczne.

Wyporność:

- standardowa: 49 202 t

- bojowa: 56 314 t

 -pełna: 58 464 do ponad 60000t

Długość :               270,43 m

Szerokość: 32,97 m

Zanurzeni:e 11,03 m

Napęd:

8 kotłów, 4 turbiny parowe o łącznej mocy 230 000 SHP, 4 śruby, 2 stery

Prędkość:

- 32-33 węzły nominalna

- 35 węzłów maksymalna

Zasięg maksymalny: 16 000 mil (27 000 km)

Uzbrojenie - opisane w artykule

Załoga:

- 2788 oficerów i marynarzy (II wojna światowa)

- 1653 oficerów i marynarzy (lata 80. XX w.)