Tank Tiger I Pz.Kpfw VI Ausf. E Sd.Kfz.181 RFM 5001U in scale 1-35

Model Tiger I Pz.Kpfw.VI Ausf.E Sd.Kfz.181 Initial Production Early 1943 North African Front/ Tunisia

RFM - nr. RM-5001U - scale 1:35

Plastikowy model niemiecki czołgu Tiger I z początku 1943 r. do sklejania i pomalowania w skali 1/35 z firmy RFM nr katalogowy 5001U.

Klej modelarski do plastiku i farby należy zakupić dodatkowo - model ich nie zawiera.

Wymiary opakowania modelu do sklejania RFM-5001U :

38 x 24 x 8,5 cm.

Kilka faktów:

Pz.Kpfw.VI / Sd.Kfz.181 Tiger był niemieckim czołgiem ciężkim z okresu II wojny światowej. Na zlecenie Waffenamtu prototypy wystawil dr. Porsche oraz niemiecki producent Henschel. Do produckji seryjnej skierowano prototyp Henschla, co było umotywowane jego większą niezawodnością, manewrowością w terenie oraz prostszą konstrukcją.

Uzbrojone w armatę KwK 36 L/56 kalibru 8.8cm czołgi Tiger budziły przerażenie wśród sił aliantów. Były w stanie przebić pancerz niemal każdego wystawionego przez nich pancernego oponenta, a pancerz sięgający 120 mm w krytycznych punktach, takich jak wieża i front pojazdu pozwalał także na angażowanie się w walkę na niewielkich odległościach. Wprowadzone do służby w roku 1942 na froncie wschodnim zaczęły siać postrach wśród sił radzieckich. Najbardziej znane są z brania udziału w bitwie na łuku Kurskim. Szacuje się, że na jednego Tygrysa przypadało przynajmniej dziesięć zniszczonych czołgów sił aliantów.

Legendarne Tygrysy nie były pozbawione jednak wad. Duży kaliber działa i grube opancerzenie czołgu znacznie zwiększały jego masę, co powodowało nader częste grząźnięcie Pz.Kpfw.VI na bagnach. Silnik Maybacha o pojemności skokowej przekraczającej 23 litry zużywał ogromne ilości wysokooktanowej benzyny, co przy spalaniu osiągającym 9 litrów na kilometr skutkowało niewielkim zasięgiem w terenie wynoszącym 60 km. Skomplikowana konstrukcja także nie należała do atutów - sprawiała, że ciężkie było ich produkowanie w bombardowanych wówczas zakładach Henschel oraz wymagała wykorzystania wielu deficytowych w czasach wojny materiałów, takich jak guma. Przekładała się także na wysoką awaryjność, co powodowało dalsze problemy z zapleczem technicznym i logistyką na froncie.